Een hoestsnoepje met een biertje.
De confetti van gisteren zit nog in mijn jaszak.
Verderop staan twee mannen als 3 meter hoge ‘Zwitserse zakmessen’ verkleed samen te ‘sjoenkelen‘.
De optocht trekt voorbij.
De stad gonst.
Vol in de schmink.
Goeie vriendin aan de arm.
Zon en muziek.
Maandag middag 13.00. Een nieuwe week.
Werkend Nederland is het weekend alweer vergeten.
In Maastricht wordt er niet gewerkt maar gefeest.
Dag twee van carnaval.
Ieder jaar zien we dan onze oude studievrienden. Sommigen komen net als ik oorspronkelijk uit Limburg en weten niet beter. Anderen zijn besmet geraakt met het ‘vastelaovend-virus’ tijdens hun studie hier.
De kinderen gaan vanaf 0 jaar al mee naar het zuiden. ‘Ziek’ gemeld. De scholen in Amsterdam, waar we wonen hebben het maankalender-technisch toch niet door of ze doen alsof.
Van oorsprong is het het laatste feest vóór de vastenperiode. Carnaval. Dit komt van ‘carne levare’ (het wegnemen van het vlees). Het vasten is er bij de meeste feestvierders bij in geschoten. Het feest is er niet minder om.
We vieren ook het leven. Niet te serieus. Wel flauwekul. Goed verkleed is iedereen gelijk. Oud en jong door elkaar. Afschakelen en opladen.
Vol van kleur.
Letterlijk en figuurlijk.
Ik kan er weer een tijdje tegenaan.
Wat geeft jouw leven kleur?
En is jouw huis daarop ingericht?
Plan een Gratis Interieur Scan.
Krijg direct interieur advies.
